Safari en bezoek aan de Masai!
Door: Lynnia van Kempen
Blijf op de hoogte en volg Lynnia
23 Mei 2018 | Kenia, Masai Mara
Hallo allemaal! Eindelijk weer even een update!
Vrijdag, 11-05-2018
Vandaag reden we om 6 uur weg uit Pabari richting de Masai Mara. Daar aangekomen hebben we nog een game drive gedaan voordat we naar ons verblijf gingen. We hebben toen al redelijk veel dieren gezien. Ook zijn we naar de steen geweest waar je, als je erop gaat staan, met je ene been in Kenia staat en met je andere been in Tanzania. Ik ben hier al een paar keer eerder geweest, maar het blijft leuk.
We waren met 2 busjes, omdat we een groep van 11 personen hadden. We hebben het andere busje nog moeten redden, omdat ze vast stonden en hebben toen met de bumper van ons busje het andere busje geduwd.
Toen we aankwamen bij ons verblijf moesten we wel even wennen. We sliepen in tenten die nou niet heel erg luxe waren. Het avondeten was ook niet lekker en zag er niet goed uit.
In de nacht zijn er een paar meiden ziek geweest, waarschijnlijk van het eten. Gelukkig was dat de volgende dag een eind over en waren we weer fit voor de safari!
Zaterdag, 12-05-2018
Vandaag hadden we de echte safari! Romy was jarig, dus we hadden even snel het busje waar zij in zat versierd met vlaggetjes. Dat zag er erg gezellig uit! We vertrokken vroeg in de ochtend om de net ontwaakte dieren te zien genieten van de eerste zonnestralen. Het leverde super mooie plaatjes op en een geweldig gevoel. Het is zo mooi om in de natuur rond te rijden en te kijken naar waar de dieren mee bezig zijn om te overleven in het wild!
We hebben heel veel geluk gehad met het zien van leeuwen en haar welpjes. Ze zaten echt zo dichtbij dat ik haast dacht dat ze het busje in zouden springen. We hebben zelfs the king van de Masai Mara gezien! Die zijn erg zeldzaam om te spotten, dus we troffen het echt. Verder hebben we ook olifanten, apen en giraffen vlak voor ons de weg over zien steken: prachtig! De olifanten hadden net als de leeuwen ook kleintjes, erg leuk die te zien huppelen.
Verder hebben we dieren gezien die niet zo zeldzaam zijn in de Masai Mara. Het was zelfs best rustig, omdat de migration nog moest beginnen. Mijn doel was om een luipaard te spotten zodat ik de big five kon afstrepen, maar helaas na de zoveelste keer safari is het nog steeds niet gelukt… Wel hebben we, met een ranger, nog een stukje uit de auto gelopen lang de rivier. Er waren geen krokodillen te zien door het hoge water, maar de nijlpaarden hielden ons goed in de gaten ( en wij hen natuurlijk ). Ook zagen we ineens boven ons hoofd wat bewegen, zaten er dus apen een meter boven ons hoofd en liepen ze voor onze voeten!
Na een volle dag safari en prachtige beelden, zijn we weer teruggekeerd naar ons verblijf. Gelukkig waren we tijdens de safari bij een luxe hotel gestopt om goed te eten zodat we ’s avonds niet meer hoefden, dus dat gedeelte had ik overgeslagen om ziekten te voorkomen.’s Avonds gingen we al vroeg slapen, want morgen is voor mij de grote dag en moeten we er vroeg uit!...
Zondag, 13-05-2018
Vandaag was het zover! Wat een geweldige dag was dit zeg! Na vroeg te zijn vertrokken vanuit ons verblijf in de Masai Mara, zijn we rustig aan naar de uitgang van het park gereden. We hebben nog een paar mooie dieren gezien, zoals een cheeta, hyena’s, leeuwen met welpjes en al de andere dieren die we al hadden gezien tijdens de eerdere safari’s.
Eenmaal uit het park heb ik continu contact gehouden met wat vrienden van vroeger, die ons zouden verwelkomen. Toen we daar aankwamen was het heel gek om daar te zijn zonder mijn ouders, maar tegelijkertijd was het weer net als vroeger. We werden verwelkomd door zingende/dansende Masai vrouwen ( waarvan ik de meeste kende ) en later door een groepje zingende/dansende kinderen. Dit waren kinderen van het Osimpewuet schooltje die ik al kende toen we 5 jaar geleden bezig waren met de bouw van het schooltje/kerkje. Na het warme welkom heb ik iedereen weer even begroet die ik kende. Het was erg leuk en bijzonder om iedereen weer te zien.
Na iedereen te hebben begroet hebben we een rondleiding gekregen door het Masai Education Centre. Dit is het project waarvoor ik met mijn ouders 5 jaar geleden voor 9 maanden in Kenia was. Alles was super veel mooier geworden en ik herkende sommige dingen haast niet terug. Het was dan ook gek om alles weer te zien.
Na de rondleiding waren en nog wat vrouwen met kleedjes met zelfgemaakte souvenirtjes, dus daar hebben we nog even rondgeneusd. Daarna moesten we allemaal in een lijn gaan staan ( we waren met 11 meiden ). We kregen toen allemaal een ketting en/of armbandje als cadeautje. Ik kreeg een bandje met mijn naam erop: ‘small Lynnia’. Ik vroeg, waarom ‘small Lynnia?’ ‘Ja, omdat je toen je hier eerst was nog veel kleiner was!’ Ook kreeg ik een armbandje voor mama met ‘Ineke’ erin geschreven. Voor papa hadden ze er ook een gemaakt, maar die waren ze helaas thuis vergeten, dat vond ik echt sneu voor ze. Wel een goede reden om nog een keer terug te moeten!
Verder had ik nog even met papa en mama gevideobeld, met al de bekende mensen om me heen. Zo konden ze elkaar even zien, wat erg leuk was! Ook heb ik Ineke vastgehouden, een baby’tje van een vriend van ons die vernoemd is naar mijn moeder. Lynnia, die vernoemd is naar mij, was er ook. 2 jaar geleden had ik haar als baby al vastgehouden, maar toen moest ze huilen. Ze was nu al flink gegroeid, maar moest nog steeds huilen als ze mij zag.. Beetje jammer dus :)
Als laatst had ik een hele zak babykleding meegenomen die gesponsord is door een paar bewoners van Bruinisse en m’n zus. Ik ging met deze kleding naar Kenia met als doel het weg te geven bij de weeshuizen waar ik ging stagelopen. Nu is het zo dat er bij het weeshuis Mama Ngina een hele kamer met kleding vanaf de grond tot het plafond opgestapeld was en niet goed gebruikt werd. Ook had ik van de meiden in Rangala gehoord dat dit hetzelfde geval was in het Babyhome waar ik de laatste weken stage ga lopen. Ik vond het dus een beter idee om het aan de Masai weg te geven, omdat zij echt niks hebben. Ik heb de kleding aan mensen weggegeven waarvan ik zeker weet dat het in goede handen is! Ze waren er dolgelukkig mee! ( foto’s zal ik op facebook zetten ).
Daarna was het alweer tijd om afscheid te nemen. Het was echt gek om maar voor zo’n korte tijd daar te zijn, maar ik ben superblij dat het mogelijk was!
De terugweg naar Kisumu ging erg snel. Het enige probleem wat we hadden, was dat het ineens heel erg stoffig in het busje werd. Het bleek dus dat de achterklep openstond, hahaha. We waren bijna net zo bruin als de Afrikanen :P
Dit was mijn avontuur alweer van de safari en het bezoek aan het project. Tot de volgende blog!
Vrijdag, 11-05-2018
Vandaag reden we om 6 uur weg uit Pabari richting de Masai Mara. Daar aangekomen hebben we nog een game drive gedaan voordat we naar ons verblijf gingen. We hebben toen al redelijk veel dieren gezien. Ook zijn we naar de steen geweest waar je, als je erop gaat staan, met je ene been in Kenia staat en met je andere been in Tanzania. Ik ben hier al een paar keer eerder geweest, maar het blijft leuk.
We waren met 2 busjes, omdat we een groep van 11 personen hadden. We hebben het andere busje nog moeten redden, omdat ze vast stonden en hebben toen met de bumper van ons busje het andere busje geduwd.
Toen we aankwamen bij ons verblijf moesten we wel even wennen. We sliepen in tenten die nou niet heel erg luxe waren. Het avondeten was ook niet lekker en zag er niet goed uit.
In de nacht zijn er een paar meiden ziek geweest, waarschijnlijk van het eten. Gelukkig was dat de volgende dag een eind over en waren we weer fit voor de safari!
Zaterdag, 12-05-2018
Vandaag hadden we de echte safari! Romy was jarig, dus we hadden even snel het busje waar zij in zat versierd met vlaggetjes. Dat zag er erg gezellig uit! We vertrokken vroeg in de ochtend om de net ontwaakte dieren te zien genieten van de eerste zonnestralen. Het leverde super mooie plaatjes op en een geweldig gevoel. Het is zo mooi om in de natuur rond te rijden en te kijken naar waar de dieren mee bezig zijn om te overleven in het wild!
We hebben heel veel geluk gehad met het zien van leeuwen en haar welpjes. Ze zaten echt zo dichtbij dat ik haast dacht dat ze het busje in zouden springen. We hebben zelfs the king van de Masai Mara gezien! Die zijn erg zeldzaam om te spotten, dus we troffen het echt. Verder hebben we ook olifanten, apen en giraffen vlak voor ons de weg over zien steken: prachtig! De olifanten hadden net als de leeuwen ook kleintjes, erg leuk die te zien huppelen.
Verder hebben we dieren gezien die niet zo zeldzaam zijn in de Masai Mara. Het was zelfs best rustig, omdat de migration nog moest beginnen. Mijn doel was om een luipaard te spotten zodat ik de big five kon afstrepen, maar helaas na de zoveelste keer safari is het nog steeds niet gelukt… Wel hebben we, met een ranger, nog een stukje uit de auto gelopen lang de rivier. Er waren geen krokodillen te zien door het hoge water, maar de nijlpaarden hielden ons goed in de gaten ( en wij hen natuurlijk ). Ook zagen we ineens boven ons hoofd wat bewegen, zaten er dus apen een meter boven ons hoofd en liepen ze voor onze voeten!
Na een volle dag safari en prachtige beelden, zijn we weer teruggekeerd naar ons verblijf. Gelukkig waren we tijdens de safari bij een luxe hotel gestopt om goed te eten zodat we ’s avonds niet meer hoefden, dus dat gedeelte had ik overgeslagen om ziekten te voorkomen.’s Avonds gingen we al vroeg slapen, want morgen is voor mij de grote dag en moeten we er vroeg uit!...
Zondag, 13-05-2018
Vandaag was het zover! Wat een geweldige dag was dit zeg! Na vroeg te zijn vertrokken vanuit ons verblijf in de Masai Mara, zijn we rustig aan naar de uitgang van het park gereden. We hebben nog een paar mooie dieren gezien, zoals een cheeta, hyena’s, leeuwen met welpjes en al de andere dieren die we al hadden gezien tijdens de eerdere safari’s.
Eenmaal uit het park heb ik continu contact gehouden met wat vrienden van vroeger, die ons zouden verwelkomen. Toen we daar aankwamen was het heel gek om daar te zijn zonder mijn ouders, maar tegelijkertijd was het weer net als vroeger. We werden verwelkomd door zingende/dansende Masai vrouwen ( waarvan ik de meeste kende ) en later door een groepje zingende/dansende kinderen. Dit waren kinderen van het Osimpewuet schooltje die ik al kende toen we 5 jaar geleden bezig waren met de bouw van het schooltje/kerkje. Na het warme welkom heb ik iedereen weer even begroet die ik kende. Het was erg leuk en bijzonder om iedereen weer te zien.
Na iedereen te hebben begroet hebben we een rondleiding gekregen door het Masai Education Centre. Dit is het project waarvoor ik met mijn ouders 5 jaar geleden voor 9 maanden in Kenia was. Alles was super veel mooier geworden en ik herkende sommige dingen haast niet terug. Het was dan ook gek om alles weer te zien.
Na de rondleiding waren en nog wat vrouwen met kleedjes met zelfgemaakte souvenirtjes, dus daar hebben we nog even rondgeneusd. Daarna moesten we allemaal in een lijn gaan staan ( we waren met 11 meiden ). We kregen toen allemaal een ketting en/of armbandje als cadeautje. Ik kreeg een bandje met mijn naam erop: ‘small Lynnia’. Ik vroeg, waarom ‘small Lynnia?’ ‘Ja, omdat je toen je hier eerst was nog veel kleiner was!’ Ook kreeg ik een armbandje voor mama met ‘Ineke’ erin geschreven. Voor papa hadden ze er ook een gemaakt, maar die waren ze helaas thuis vergeten, dat vond ik echt sneu voor ze. Wel een goede reden om nog een keer terug te moeten!
Verder had ik nog even met papa en mama gevideobeld, met al de bekende mensen om me heen. Zo konden ze elkaar even zien, wat erg leuk was! Ook heb ik Ineke vastgehouden, een baby’tje van een vriend van ons die vernoemd is naar mijn moeder. Lynnia, die vernoemd is naar mij, was er ook. 2 jaar geleden had ik haar als baby al vastgehouden, maar toen moest ze huilen. Ze was nu al flink gegroeid, maar moest nog steeds huilen als ze mij zag.. Beetje jammer dus :)
Als laatst had ik een hele zak babykleding meegenomen die gesponsord is door een paar bewoners van Bruinisse en m’n zus. Ik ging met deze kleding naar Kenia met als doel het weg te geven bij de weeshuizen waar ik ging stagelopen. Nu is het zo dat er bij het weeshuis Mama Ngina een hele kamer met kleding vanaf de grond tot het plafond opgestapeld was en niet goed gebruikt werd. Ook had ik van de meiden in Rangala gehoord dat dit hetzelfde geval was in het Babyhome waar ik de laatste weken stage ga lopen. Ik vond het dus een beter idee om het aan de Masai weg te geven, omdat zij echt niks hebben. Ik heb de kleding aan mensen weggegeven waarvan ik zeker weet dat het in goede handen is! Ze waren er dolgelukkig mee! ( foto’s zal ik op facebook zetten ).
Daarna was het alweer tijd om afscheid te nemen. Het was echt gek om maar voor zo’n korte tijd daar te zijn, maar ik ben superblij dat het mogelijk was!
De terugweg naar Kisumu ging erg snel. Het enige probleem wat we hadden, was dat het ineens heel erg stoffig in het busje werd. Het bleek dus dat de achterklep openstond, hahaha. We waren bijna net zo bruin als de Afrikanen :P
Dit was mijn avontuur alweer van de safari en het bezoek aan het project. Tot de volgende blog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
